zaterdag 2 juni 2012

Ben ik nu weer te naïef?

Ben ik nu weer te naïef?

Dit vroeg ik me af bij het lezen van een tweet van @RemcoVanBuren: "Yep, dat zouden we toch echt achter ons moeten laten. @workimprovers: weg met six sigma of lean, betoogt @hans_bodde bit.ly/J0LQ8C ". Deze mensen lijken het al met elkaar eens: de management-mantra's van six sigma en lean management zijn te star, houden geen rekening met het veranderlijke, het onvoorspelbare. 

Ik herinner me dat ik ooit heel kort in Lean en Six Sigma ben gedoken, en toen dacht: dat is niks voor mij. Ik kon niet goed zeggen waarom, maar ik miste menselijkheid en authenticiteit. Er werd iets opgelegd, in plaats van ruimte gecreëerd. Daar ben ik altijd gevoelig voor geweest. Zodoende heb ik altijd een bepaalde weerzin gehouden tegen veel praktijken uit het bedrijfsleven. Ik vond ze vaak onmenselijk, inauthentiek en daardoor ook onzinnig en immoreel of op zijn minst a-moreel, en dat stond me tegen.

Steeds vaker in de huidige "crisistijden" lees en hoor ik dat mensen zich afzetten tegen de onmenselijke, inauthentieke, onzinnige of immorele kanten van het bedrijfsleven. Dat gaat verder dan de weerstand tegen strakke methoden zoals Six Sigma en Lean Management. Het vertaalt zich naar weerzin tegen fusies om grotere ondernemingen te creëren, tegen derivaten om meer winst te maken, tegen bonussen om mensen te belonen, en tegen marketingacties om flauwekul te verkopen. Die weerzin neemt toe. Ook ondernemers, managers en allerhande goeroes hoor ik tegenwoordig vertellen dat ze menselijk, authentiek, zinvol en moreel bezig willen zijn. Dat klinkt dus goed, maar...

Helaas merk ik ook dat ik vaak sceptisch ben. Als de bank, de meubelzaak en de waterleverancier de menselijke maat prediken, maar ondertussen een onbruikbare website, een onbereikbare klantenservice en een rigide reactie op mijn uitzonderingssituatie vertonen, dan geloof ik het allemaal niet meer. (Die voorbeelden komen uit mijn eenvoudige consumentenleven, maar ik wil nu niet in namen en details verzanden.)

Er is veel mooipraterij, maar moet ik dat serieus nemen? Als ondernemingen vertellen waarom ze niet fuseren, denk ik: ja ja, ze wilden je zeker niet kopen? Als mensen hun bonus teruggeven, denk ik: ja ja, je denkt zeker dat dat beter is voor je imago? En als een marketeer begint over "permission marketing" en andere prachtige idealen, denk ik: ja ja, je zoekt zeker nieuwe trucjes om nutteloze zaken aan de wereld te slijten. Tenminste: soms denk ik zo sceptisch.

Er zijn ook dagen dat ik wel bereid ben te geloven dat de wereld erop vooruitgaat. Vandaag is zo'n dag: het zonnetje schijnt.

foto van barockschloss op flickr onder cc