Het kraakt in je botten.
Daar sta je te verkrotten.
Hartelijk gefeliciteerd!
Je vel wordt grof en pukkelig,
en steeds doet er iets pijn.
Het is een tikje sukkelig
om daar nou trots op te zijn.
Ik weet al hoe het is.
Jij wilt het nog niet weten.
Het is allemaal mis.
Misère laat zich niet vergeten.
Je gaat eraan bezwijken.
Je bent gewoon de prooi.
Het is niet te ontwijken,
dat is dan zogenaamd ook “mooi”.
Je dochters zien je lopen,
en zeggen: Kijk, daar gaat ‘ie.
De weg ligt voor je open.
Naar niks eigenlijk. Amor fati.
(voor iemands 50ste verjaardag)
image c.c. courtesy of westy48 on flickr
image c.c. courtesy of westy48 on flickr
